منبع:سعدیان، عبدالحسین، شناخت شهرهای ایران، انتشارات علم و زندگی، چاپ دوم 1383 ص 789

 1-  مراغه از مراغم گرفته شده است و علت را وجود غروبهای غم انگیز می دانند که هر تازه واردی آنرا حس می کند لذا به این نام شهرت یافته است.

2-  مراغه را از ماراوا یا مراوا گرفته اند و از این جهت می توان آنجا را جایگاه ماد دانست و قدمت این شهر را به دوره ی ماد نسبت داده اند.

3-  مراغه را از شهرهای احداث شده توسط ماراغا اسقف نسطوری دانسته اند لذا به نام وی محل را مراغه نام گذاشته اند.

4-  مراغه را انشقاق از کلمه مرغ دانسته اند که در زبان عربی به معنی چراگاه است و چون چراگاه اسبان ماد بوده است به این نام خوانده اند.

5-  مراغه به معنی خاک غلتیدن و موضعی که چهارپایان در آنجا به خاک می غلتند را مراغه می گویند.می گویند که مراغه محل به خاک غلتیدن چهارپایان مروان بن محمد والی ارمنستان بوده است."

قدکساز، محمدرضا، وجه تسمیه شهرهای ایران، انتشارات گلگشت، تابستان 75، ص136

خواهشمندم حداقل مردم شریف و فرهنگ دوست مراغا و آذربایجان از کاربرد واژه «مراغه» بعنوان نام شهرشان خودداری کنند و نام زیبای «مراغا» را تلفظ و ترویج کنند.

پس باید واقعاْ اندیشه کرد: